هرسال بابا اصرار میکرد باهاش برم پیاده روی اربعین

هیچ سالیم نرفتم

تو دلم میگفتم چیه اینا هرسال میرن

این همه راه

من تا سرکوچه برم پاهام درد میگیره

این همه راه که حتما میمیرم از درد

ولی

وقتی برای اولین بار رفتم کربلا

فهمیدم چرا هرسال میرن

چون دل تنگن

دل تنگ جایی که مملو از ارامشه

وقتی برمیگشتم هتل دوست داشتم ساعت زودتر بگذره 

تا برگردم‌حرم

حرم دل کندنی نیست

واسه همینه هرسال میرن

امسال بسته است

و من چقدر قلبم دیوانه وار به سینه ام میکوبد

که ای کاش 

عراقی بودم

امسال طعم پیاده روی را میچشیدم

تا حرم را نبینی معنی عشق را نمیفهمی

تا از حرم دور نشی معنی دل تنگی را